De Gebbes Pass vanuit Christchurch richting Akaroa is een mooie rit. Omhoog, omlaag, omhoog, omlaag…. met uitzicht over Christchurch, de bergen en de baaien. Akaroa ligt in Banks Peninsula die zijn ontstaan uit 2 vulkaan uitbarstingen, zo’n 8 miljoen jaar geleden. Aangekomen in het Franse dorpje Akaroa hebben we wat rond gelopen en later die avond hebben we daar een mooie zonsondergang kunnen zien. Een paar druppels regen en een zonsondergang leverde ook nog eens een mooie regenboog op. De volgende ochtend hebben we een cruise gedaan. Hier hebben we Hector’s dolfijnen (’s wereld zeldzaamste en kleinste dolfijn, deze zijn alleen nog maar hier gespot), pinguïns, een familie zeehonden en wat vogels gespot! De dolfijnen blijven voor het grootste gedeelte onder water en leven niet in een groep, dus ze springen niet met z’n alle uit het water. Na de cruise zijn we de auto ingestapt en richting Lake Tekapo en Lake Pukaki gereden met een overnachting aan de kust in Ashburton.
Akaroa bij zonsondergang
Lake Tekapo en regen
Aangekomen bij Lake Tekapo regende het en zag je niet zoveel, daarom zijn we gelijk doorgereden naar Lake Pukaki en daar kregen we geen spijt van cymbalta medication. Wauw! De zon scheen en dat gaf een super mooi plaatje. Die staat in ons geheugen geprint! Het is een helder blauw meer met op de achtergrond bergen. Hier hebben we de campervan neergezet en overnacht. De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan om terug te rijden naar Lake Tekapo. Het was wel wat mooier dan de vorige dag. Helaas mogen ze hier nu varen met boten en dat werkt helaas tegen de helder blauwe kleur. Dus Lake Pukaki wint het wel van Lake Tekapo. Na een ontbijtje zijn we doorgereden naar Dunedin.
Het weer is de komende dagen niet heel best op het Zuideiland. In Dunedin hebben we een fijne camping opgezocht en de volgende dag een klein uurtje door de stad gewandeld. Het is een leuke stad om te zien, veel oude gebouwen, dit stadje heeft echt geschiedenis! Daarna zijn we naar Baldwin Street gereden, dit is de steilste (19%) straat waar mensen aan wonen. Grappig om te zien en omhoog te lopen.
steilste straat ter wereld (volgens guinness)
Tijd voor Milford Sounds
Voor de Milford Sounds heb je goed weer nodig en volgens de weerapp hebben we vrijdag de 20ste de meeste kans op zon. Daarom zijn we eerder vertrokken uit Dunedin. Halverwege hebben we overnacht in Lumsden! Tegen de avond begon het slechte weer. Vroeg in de ochtend zijn we daar weg gereden en hebben we ontbeten in het dorpje Te Anau. Gelukkig is daarna de regen gestopt en hadden we onderweg weer mooi uitzicht over de bergen. Het is nu alleen wel wat koud (10 graden)!
Cascade Creek is de laatste kampeerplek aan Milford Road voor Milford waar je mag staan. Hier zijn we dan ook gestopt en hebben we de nacht doorgebracht. Geen verkeerde plek, midden in de natuur, aan een riviertje met veel lavendel bloemen en uitzicht op de bergen. Daarnaast kan je er ook een leuke wandeling maken.
Dat het koud was wisten we maar toen we de volgende dag weg wilden rijden en de ramen bevroren waren dachten we wel even; oh shit!
Op naar Milford! De weg ernaar toe is er weer één die afwisselend en erg mooi is. We hadden een goede keus gemaakt want op de cruise werd verteld dat dit de eerste mooie zonnige dag was in weken. Het had hier veel geregend en gesneeuwd. Eenmaal op de cruise hebben we van de Milford Sounds mogen genieten en iets te veel van een waterval. Ook Mount Kimberley ligt hier, altijd leuk om je naam tegen te komen aan de andere kant van de wereld. De Milford Sounds waren top!
Milford Sounds
Na 2 uur op de boot te hebben gezeten zijn we de auto in gestapt en terug gereden naar Te Anau om een plekje te zoeken waar we die nacht konden staan. Uiteindelijk zijn we in de buurt van Lake Manapouri terecht gekomen op een mooi stukje land met zicht op de Nieuw Zeelandse Alpen! Op naar Queenstown en Wanaka!
